Էդիկ Արտեմի Զոհրաբյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Զոհրաբյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Էդիկ Զոհրաբյան (այլ կիրառումներ)
Էդիկ Արտեմի Զոհրաբյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մայիսի 5, 1939 կամ 1939[1] |
| Մահացել է | հունիսի 21, 2013 կամ 2013[1] Երևան, Հայաստան |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Հայկական ԽՍՀ |
| Մասնագիտություն | պատմաբան |
| Ալմա մատեր | Երևանի պետական համալսարան |
| Գիտական աստիճան | պատմական գիտությունների դոկտոր |
| Տիրապետում է լեզուներին | հայերեն |
| Պարգևներ |  |
Էդիկ Արտեմի Զոհրաբյան ( 1939, մայիսի 5, Բաղաբուրջ, Կապանի շրջան - 2013, հունիսի 21, Երևան), հայ պատմաբան, պատմական գիտությունների դոկտոր (1987), պրոֆեսոր (1988)։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ավարտել է ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետը (1967)։ Աշխատությունները հիմնականում նվիրված են խորհրդային իշխանության առաջին տարիներին Հայաստանի միջազգային դրության լուսաբանմանը։ «Սովետական Ռուսաստանը և հայ-թուրքական հարաբերությունները 1920-1922 թթ.» (1979) գրքում քննարկվում է Թուրքիայի և խորհրդային Ռուսաստանի քաղաքականությունը Հայաստանի նկատմամբ, հանգամանորեն տրված են Մոսկվայի 1919-1921 թվականների ռուս-թուրքական կոնֆերանսների ընթացքը և որոշումները. 1921 թվականի Մոսկվայի և Կարսի պայմանագրերի վերլուծությունը։ 1993 թվականին հիմնադրել է Միջազգային հարաբերությունների ամբիոնը և եղել է առաջին ամբիոնի վարիչը։ 1998 թվականին հիմնադրել է Միջազգային Հարաբերությունների ֆակուլտետը և եղել է առաջին դեկանը [1998-2008]: 2008թ․-2013թ․ եղել է Միջազգային Հարաբերությունների ամբիոնի վարիչ։
Աշխատությունները վերաբերում են հայ դիվանագիտության պատմության նորագույն շրջանին, հատկապես 1918-1922 թթ. հայ-թուրքական, հայ-իրանական հարաբերություններին, Շարուրի դաշտի և Նախիջևան գավառի հայաթափության և Հայաստանից անջատման հիմնահարցերին, ինչպես նաև եվրոպական որոշ երկրների հետ Հայաստանի առևտրատնտեսական կապերին։ Ունի նաև հայ-իրանական հարաբերություններին նվիրված «Սովետական Ռուսաստանը և հայ-իրանական հարաբերությունները (1920-1922 թթ.)» (1985) մենագրությունը։ Ուսումնասիրել է նաև խորհրդային Հայաստանի առևտրատնտեսական կապերը Եվրոպայի և Մերձավոր Արևելքի մի շարք երկրների հետ մինչև ԽՍՀՄ կազմավորումը[2]։
Երկերի մատենագիտություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Սովետական Ռուսաստանը և հայ–թուրքական հարաբերությունները (1920–1922 թթ.), Երևան, 1979, 344 էջ։
- Սովետական Ռուսաստանը և հայ–իրանական հարաբերությունները (1920–1922 թթ.), Երևան, 1985, 336 էջ։
- 1920 թվականի թուրք–հայկական պատերազմը և տերությունները, Երևան, 1997, 366 էջ։
- Ազգամիջյան կռիվները Երևանի նահանգում 1918 թվականին, Երևան, 2000, 146 էջ։
- Նախիջևանյան հիմնախնդիրը և Հայաստանի «դաշնակիցները» (1918 թ. դեկտեմբեր – 1920 թ. ապրիլ), Երևան, 2002, 266 էջ[3]։
- Հայոց պատմության թեստային առաջադրանքների ժողովածու (Նոր շրջան), Երևան, 2009, 160 էջ։
- Նախիջևանյան հիմնահարցը (1920 թ. մայիս - 1921 թ. հոկտեմբեր), Երևան, 2010, 428 էջ[4]։
- «Шарур-Нахиджеван в 1918-19 гг..(История геноцида нахиджеванских армян)» մենագրությունը 2012։
Պարգևներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Մովսես Խորենացու մեդալ (2009)[5]։
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Հայկական համառոտ հանրագիտարան, հատ. 2, Երևան, 1995, էջ 200։
- Ով ով է (Հայեր։ Կենսագրական հանրագիտարան), հատ. 1, Երևան, 2005։
- Երևանի պետական համալսարանի 90-ամյա պատմության ֆակուլտետը, խմբ. Էդիկ Գ. Մինասյան, Երևան, 2009, էջ 190։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Library of Congress Authorities — Library of Congress.
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
- ↑ www.historyofarmenia.am
- ↑ www.historyofarmenia.am
- ↑ Հայաստանի Հանրապետության մեդալներով պարգևատրելու մասին
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբանական տարբերակը վերցված է «Հայկական հարց» հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ 
|
| ||||||||||||
